افسوس
افسوس میدونم یه روزی از اینکه حال و هوای این روزها رو ثبت نکردم پشیمون میشم اما.......
کاروان رفت و بیاد کربلای پارسال دلم هواییه......
تکونا و حرکات فوق شیرینت،حس پرواز بهم میده پسر صبور و خوش اخلاق مامانی...
امسال به یمن حضور قشنگت توی دلم...منم مادر محسوب شدم..البته بالقوه
بهترین هدیه ای که امسال روز مادر گرفتم، تکونای پر امید شما دردونه ی بهشتی بود و حضور گرم بابایی کنارم تو این دوران...خدایااااااااا شکر....
با ارحم الراحمین!! به حق این شب جمعه و به دعای همه ی فرشته های پاک، دعا و دعوت همه ی مامانای منتظر رو اجابت کن...آمییییین.
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی
